Στην παραλία του Επισκόπου Λευκάδας καταγράφηκαν χθες, Σάββατο 24 Δεκέμβρη 2022, μωβ μέδουσες, σύμφωνα με φωτογραφίες που μας έστειλε αναγνώστης. Η μωβ μέδουσα ή τσούχτρα είναι μέδουσα της οικογένειας Πελαγίδες και το μόνο αναγνωρισμένο επί του παρόντος είδος στο γένος της. Η επιστημονική της ονομασία είναι Pelagia noctiluca.
Σύμφωνα με την Βικιπαίδεια, η επιστημονική ονομασία προέρχεται από τα ελληνικά, πελαγία σημαίνει «θαλασσινός», από τη λέξη πέλαγο, και στα λατινικά noctiluca είναι η συνδυαστική μορφή του nox «νύχτα» και lux που σημαίνει φως. Επομένως, η Pelagia noctiluca μπορεί να περιγραφεί ως ένας θαλάσσιος οργανισμός με την ικανότητα να λάμπει στο σκοτάδι (βιοφωταύγεια). Απαντάται παγκοσμίως σε τροπικές και θερμές εύκρατες θάλασσες, αν και υπάρχουν υποψίες ότι καταγραφές από την περιοχή του Βόρειου Ατλαντικού, η οποία περιλαμβάνει τη Μεσόγειο και τον Κόλπο του Μεξικού, αντιπροσωπεύουν στενά συγγενικά αλλά προς το παρόν μη αναγνωρισμένα είδη.
Σύμφωνα με τον Εθνικό Οργανισμό Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ), τα συμπτώματα μετά από επαφή – τσίμπημα από την μέδουσα μπορεί να είναι πόνος σαν κάψιμο, πολλές φορές έντονο κοκκίνισμα του δέρματος, και σε μερικές περιπτώσεις εμφάνιση σε μέρος του δέρματος σας το αποτύπωμα της μέδουσας, ναυτία, πτώση πίεσης, ταχυκαρδία, κεφαλαλγία, εμετός, διάρροια, σπασμός των βρόγχων, δύσπνοια.
Σε περίπτωση εμφάνισης συστηματικών συμπτωμάτων (σπάνια) όπως: υπόταση, βράχος φωνής, εισπνευστικός συριγμός, γενικευμένο αγγειοοίδημα – εκτεταμένο κνιδωτικό εξάνθημα, διαταραχές επιπέδου επικοινωνίας – συνείδησης, έμετος, είναι επιβεβλημένη η άμεση διακομιδή του ασθενούς στο νοσοκομείο.
Σύμφωνα με τον Χρήστο Τακλή, θαλάσσιο βιολόγο και διαχειριστή του «Ελληνικού Παρατηρητηρίου Βιοπικοιλότητας», οι μωβ μέδουσες θεωρούνται από τα πιο επικίνδυνα είδη μεδουσών στην Μεσόγειο. Το τσίμπημα τους είναι επώδυνο λόγω της νευροτοξίνης που έχουν. Οι νηματοκύστες των μεδουσών προκαλούν στο ανθρώπινο δέρμα, ερύθημα, πρήξιμο και κάψιμο.
Όσο για το πως «καθαρίζει» μια περιοχή αλλά και πόσο καιρό θα μείνουν οι μωβ μέδουσες, σύμφωνα με τον Τακλή, η μετακίνησή τους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ένταση και την κατεύθυνση των ανέμων. «Συνήθως όταν βρεθούν σε μια περιοχή οι μέδουσες μένουν εκεί για αρκετό καιρό. Οι άνεμοι όμως βοηθούν στην απομάκρυνσή τους. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στους κλειστούς κόλπους».
«Η τροπικοποίηση της θάλασσα της Μεσογείου είναι κάθε χρόνο ολοένα και πιο εμφανής. Τα ξενικά θαλάσσια είδη, ζώα και φυτά αυξάνονται διαρκώς. Χαρακτηριστικά παραδείγματα στη χώρα μας είναι ήδη εδώ και μερικά χρόνια το λεοντόψαρο και ο λαγοκέφαλος, το τσίμπημα του τελευταίου μάλιστα μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνο για τον άνθρωπο. Έχουμε ήδη 1000 ξενικά είδη στη Μεσόγειο, τα οποία έχουν έρθει από Ινδικό Ωκεανό και Ερυθρά Θάλασσα.
Από αυτά τα είδη, δεν είναι όλα επιθετικά όπως ο λαγοκέφαλος ή χωροκατακτητικά. Η μεγάλη και κλιμακωτή άνοδος της θερμοκρασίας της θάλασσας λόγω της κλιματικής αλλαγής έχουν παίξει μεγάλο ρόλο στην είσοδο αυτών των ειδών από πιο θερμές θάλασσες. Την ίδια στιγμή υπήρξαν και τεχνικοί λόγοι που μετέφεραν αυτά τα είδη εδώ.
Η διαπλάτυνση της διώρυγας του Σουέζ αλλά και το γεγονός ότι πολλά πλοία που έμπαιναν στο Σουέζ δεν άδειαζαν τα νερά τους, από το πέρασμα που είχαν κάνει από άλλες θάλασσες, μπαίνοντας στο κανάλι, έφερε πολλά από αυτά τα τροπικά είδη, στη Μεσόγειο», καταλήγει ο κ. Τακλής.
